Deze keer is het anders
Ik leun over de bank. Je staat achter me met de bullwhip. Ik vind singletails eng. Alle singletails. Lange, korte, het maakt niet uit. Ze zijn allemaal eng. Ik weet dat ik dit vind. Dit is al heel lang zo. Maar nu is het anders. Ik voel nu ook wel spanning in m’n lijf, maar ik voel niet wat ik normaal voel als iemand achter me staat met een bullwhip.
Normaal zou ik m’n best doen om dit niet te laten gebeuren. Alles om te voorkomen dat ik met een bullwhip geslagen word. Maar nu niet. Ik voel me wel de hele dag al gespannen. Ik vind alles eng. Want jij bent eng. En nu sta je hier met iets wat ik echt eng vind, en nu voel ik me best rustig. In elk geval voor deze situatie.
Deze keer wil ik het wel
Je slaat. Ik voel het uiteinde van de zweep op mijn lijf. Het is zachtjes. Je doet zachtjes. Ik voel de spanning iets stijgen, maar ik ben nog steeds best rustig. En nieuwsgierig. Je slaat me nog een keer en weer valt het mee. Ik ben wel bang voor wat er gebeurt als je me harder zou slaan.
Ik weet dat ik deze pijn niet kan hebben. Ik krijg paniek van de pijn van een bullwhip. Ik kan dat niet. Maar toch voelt het nu niet alsof ik het niet kan. Voor het eerst wil ik het ook. Ik wil dat je me harder slaat. Ik wil het voelen. Ik wil weten wat er gebeurt.
Deze keer blijf ik wel staan
En het gebeurt ook. Je slaat me wat harder. Ik voel die pijn, maar het voelt verwarrend. Ik voel dat het pijn doet. Ik weet dat je nog niet echt hard slaat, maar dit is wel al de pijn waar ik normaal paniek van zou krijgen. Maar het voelt goed. Ik schrik van mijn eigen gedachten, terwijl jij zachtjes door slaat.
Dan ineens weer een harde klap. Fuck! Dat doet pijn. Ik besef heel goed dat je echt nog niet hard slaat, maar het doet wel echt pijn. Maar ik doe helemaal niet wat ik normaal altijd deed. Ik blijf zitten. Ik doe geen enkele poging om dit te stoppen. Ik wil geen poging doen om dit te stoppen. Ik wil dat je doorgaat. Ik wil meer.
Deze keer is er één om niet te vergeten
Wanneer je me twee keer vrij snel achter elkaar zo slaat dat het echt pijn doet, écht echt pijn, voel ik heel even dat oude gevoel. Ik ben bang. Bang dat ik het niet kan handelen.
De pijn van de vorige klap was nog niet weg en nu komt er nog meer pijn. Ik was nog niet klaar met die vorige pijn. Het is teveel. Maar ik merk dat ik het wel kan. Ik wil het en ik kan het. Terwijl je door slaat, begin je af te tellen. WTF!? Dit voelt misschien best lekker, maar ik kan écht niet klaarkomen terwijl je me met een bullwhip aan het slaan bent, hoor. Dat kan niet. Ik kan dat niet.
Maar jij telt gewoon door. En ik voel van alles in mijn lichaam gebeuren. Ik voel dat het wel kan. Tussen de slagen door voel ik hoe mijn lichaam zich naar een orgasme toewerkt. Het kan en het gebeurt. Bij jouw ‘nul’ kom ik klaar. Ik weet niet wat me overkomt, maar ik vind het zo fucking lekker.