De eerste keer van Bart

Onderstaand verhaal is echt gebeurd en speelt rond 1998. Ver voor Fetlife en de huidige mogelijkheden online contact te zoeken met gelijkgestemden.

Nog voordat ik in de puberteit zat, was ik al gefascineerd door het vastbinden en vastgebonden worden tijdens ‘indiaantje spelen’. De eerste BDSM-fantasieën kwamen na het lezen van verhaaltjes in de verstopte seksboekjes van mijn ouders. Daar las ik soms over seks onder dwang, of over seks waar een van de partijen macht over de ander had. Erg opwindend en sommige van deze verhalen kan ik mij nog letterlijk voor de geest halen.

Mijn BDSM-coming out plan

Niemand uit mijn omgeving wist iets van mijn ‘speciale voorkeur’. En eerlijk gezegd schaamde ik mij er voor. Een gelijkgestemde vinden, was daardoor praktisch uitgesloten. Rond mijn vijfentwintigste heb ik voor het eerst over mijn BDSM-gevoelens gesproken met een vriendin, die mijn voorkeur helaas niet deelde. Mede door die gesprekken kwam ik tot het inzicht dat ik nooit iemand zou kunnen vinden om mijn gevoelens mee te delen, zolang niemand van mijn BDSM-voorkeur wist. Om deze vicieuze cirkel te doorbreken kwamen we op een gewaagd plan: een groot BDSM-feest geven voor al onze vrienden, familie en bekenden. Een ‘BDSM coming out’.

Geen weg terug

Op mijn dertigste verjaardag was het zo ver. Om die mijlpaal te vieren, organiseerden mijn vriendin en ik een kinky/fetish party. Na enig zoeken hadden we een geschikte locatie gevonden. Een oefenruimte voor muzikanten waar schijnbaar ook wel eens BDSM-feestjes gegeven werden. We konden de locatie ‘inclusief meubilair’ huren.

Een goede vriendin met grafische achtergrond nam het ontwerp van de uitnodiging voor haar rekening. De uitnodiging zag er gelikt uit. In deze uitnodiging stond dat het een serieuze oproep was, met het dringende verzoek in ‘gepaste kleding’ te verschijnen. Doodeng om zoiets te doen, maar gelukkig waren de reacties voornamelijk positief. Naarmate de datum dichterbij kwam, hoorden we van steeds meer vrienden dat ze een passende outfit hadden gevonden. Er was geen weg meer terug.

Een echte Meesteres

Het feest was in één woord geweldig! Iedereen had echt zijn best gedaan en zag er perfect uit. Vrienden in leer, collega’s in lingerie, familie in latex. Het voelde enorm goed dat iedereen zijn best had gedaan om de juiste outfit te vinden. Op een of andere manier was onze uitnodiging ook terecht gekomen in het ‘echte BDSM-circuit’ en had de interesse van een Engelse Meesteres en haar slaafje gewekt. Gekleed in een spectaculair wit korset stond deze Engelse Meesteres (en haar slaafje/echtgenoot) ineens op de stoep bij ons feest.

Ik weet het nog goed: één oogopslag was voldoende. Mijn maag draaide zich om. Een misselijkmakende mengeling van angst en nieuwsgierigheid. Ze vroeg wie het feest had georganiseerd. Toen ze hoorde dat ik daarvoor verantwoordelijk was, kwam ze een praatje maken. Ze wilde van mij weten waarom ik dit feest had georganiseerd. Mijn hakkelende uitleg was dat ik wel eens wilde weten of ‘het’ in werkelijkheid ook zo lekker was als in mijn fantasie. En dat ik op zoek was naar iemand om ervaring mee op te doen.

Mijn eerste ervaring, met publiek

Ik heb de hele avond goed opgelet of ik haar zag maar ‘gelukkig’ bleef ze uit mijn zicht. Later begreep ik dat ze wat had gespeeld met haar slaafje/echtgenoot in enkele van de daarvoor speciaal ingerichte ruimtes. Ineens stond haar slaafje plots voor mijn neus en zei: “Kom mee, Ze wil je zien”.

Gedwee volgde ik hem naar de grootste ruimte, waar tot mijn ontzetting tussen de dertig en veertig vrienden en bekenden op de grond zaten te kijken hoe de Meesteres aan het rommelen was in haar tassen. De ruimte was schaars verlicht. Een blacklightlamp zorgde dat haar witte korset er echt uitsprong. En ondanks dat de ruimte vol mensen zat, was het er muisstil.

Ik moest voor haar komen staan en ze vroeg me of ik klaar was om ervaring op te doen. Uiteraard had ik al maanden gefantaseerd over een dergelijk scenario. Maar nu was het echt. Ik werd gevangen in haar ogen, en in trance bedankte ik haar en zei dat ik dat wel wilde, maar ook erg zenuwachtig was.

Daar stond ik dan, oog in oog met een echte Meesteres, op mijn eigen feest, ten overstaan van tientallen vrienden en bekenden. Maar ik was gevangen in haar blik. Er was behalve de muziek niets te horen, iedereen was muisstil. Ze stelde mij gerust door enkele gerichte vragen te stellen. Zo vroeg ze bijvoorbeeld of ik lichamelijke problemen had. Ik vertelde ooit een schouder uit de kom te hebben gehad, maar verder geen problemen te hebben. Ook vroeg ze naar de naam van mijn moeder. Dat verraste mij, maar ze legde uit dat dit mijn stopwoord zou zijn. Ze kwam over als iemand die wist was ze deed en alles onder controle had.

Een regen van klappen

Vervolgens kreeg ik een masker over mijn hoofd en kon ik niets meer zien. Ik vond dat eigenlijk wel erg fijn en rustgevend. Noem het gerust het struisvogel principe. Ik zag mijn vrienden en bekenden niet meer en zij mij dus ook niet. Mijn latex vest werd uitgedaan, en de Meesteres vertelde dat ze mij kennis wilde laten maken met de zweep. Ze zou mijn rug bewerken, en ik moest na elke klap roepen hoe hard hij was, op een schaal van één tot vijf.

Tijdens deze eerste ervaring met de zweep merkte ik dat ik best iets kan hebben. De eerste klappen voelde ik nauwelijks (al begreep ik toen nog niet dat ze mij aan het ‘opwarmen’ was). Na een tijdje rond de drie te hebben gezeten, begon ze echter flink haar best te doen. De regen van klappen leek niet op te houden, maar ik probeerde het roepen van vijf uit te stellen. Maar op een gegeven moment was de grens toch echt bereikt en moest ik toegeven dat ik meer en harder niet zou kunnen verdragen.

Een compliment van de Meesteres

Ze nam een korte pauze en ik hoorde hoe ze een paar slokjes water nam. Na mijn blote rug was mijn kont aan de beurt. Mijn broek werd uitgedaan. Daar stond ik, in een minieme tanga, voor het oog van vele vrienden en bekenden. Ik heb moeite met het terughalen van de exacte herinneringen, maar weet dat zowel mijn billen als rug er flink van langs kregen.

En weer probeerde ik het roepen van ‘vijf’ uit te stellen tot het echt niet meer ging. Ik had het idee dat ik nu meer kon hebben dan de eerste sessie op mijn rug (waarschijnlijk door de reeds aangemaakte endorfine). Hoe het afliep weet ik niet meer, behalve dat het op een gegeven moment klaar was. Mijn lijf gloeide. En ja, het was zo fijn als ik had gedacht. De kap ging af, en ik kreeg een glaasje water. En een compliment van de Meesteres dat ik het goed doorstaan had.

Always expect the unexpected

Volgens mijn vrienden heb ik de rest van het feest rondgelopen met de grootste grijns die ze ooit op mijn gezicht hadden gezien.

Ik heb op het feest nog een tijd gepraat met de Meesteres en haar uitvoerig bedankt. Ze vertelde oorspronkelijk naar Nederland te zijn gekomen voor een ander feest, maar toen ze mijn mooie uitnodiging onder ogen kreeg, was ze van gedachten veranderd. Ons spel en contact zou eenmalig zijn. Ze moesten binnen een paar dagen weer terug naar Engeland en ze had verder een druk leven. Ze vertelde een beetje over haar manier van spelen en over haar motto: ‘always expect the unexpected’.

Aan het eind van het feest vroeg ze naar mijn telefoonnummer. Just in case…

Het vervolg

De volgende dag kon ik geen genoeg krijgen van het kijken in de spiegel. Een blauwe rug, blauwe billen. Ik zweefde en was trots! Trots op mijzelf omdat ik het feest had durven geven en trots dat ik de sessie goed had doorstaan. Het voelde zo goed allemaal. Terwijl ik mijzelf zo stond te bewonderen ging de telefoon. Het was de Engelse Meesteres die vroeg of ik die avond mee zou willen gaan naar een club in Den Haag. Ik twijfelde geen moment.

Wederom volgde een spannende en geslaagde avond. Daarna moesten ze echt terug en is het contact helaas verwaterd.

De coming out party heeft gewerkt. Een paar jaar na het feest ben ik getrouwd met de grafisch ontwerpster die de uitnodiging voor het feest ontworpen had. Ze weet als geen ander hoe belangrijk BDSM voor mij is maar heeft er helaas zelf niets mee. Gelukkig geeft ze mij de vrijheid dit met anderen te beleven en ben ik regelmatig op BDSM feestjes te vinden.

3.5 2 stemmen
Artikel waardering
1
0
We vinden het leuk om wat van je horen. Laat een reactie achter!x

Pin It on Pinterest

Share This