Kans grijpen

Lang geleden, toen nog lang niet iedereen internet had, kreeg ik een computer op mijn kamer. Mét internet. Dat was voor mij hét moment om op onderzoek uit te gaan. Want ik had inmiddels wel begrepen dat wat ik spannend vond SM heette.

Na wat rondjes Googelen, oh nee, toen hadden we nog Altavista en Ask Jeeves (ik zei toch: lang geleden), kwam ik er achter dat BDSM de juiste term was. En ik kwam op allerlei shady buitenlandse websites en chats terecht.

Ik ben niet de enige

Maar niet veel later ontdekte ik de Nederlandse BDSM-scene. Er was een mailinglist, NL-BDSM.org. Lekker oldschool, het was zeg maar een forum, maar dan per mail. Iedereen die lid is van de mailinglist, krijgt dan al die mails. Ik zag vaak dezelfde namen voorbij komen.

Mensen die écht aan BDSM deden. Ik kende BDSM alleen maar van TV, dus dat er zoveel mensen waren die dit ook daadwerkelijk in hun leven deden, was voor mij een eyeopener. Ik was niet de enige met deze ‘vreemde’ voorkeuren.

Vooroordelen

Er werden vanuit de mailinglist ook feesten georganiseerd. Eén keer per maand, het listfeest. De aankondiging kwam elke maand voorbij en er werd soms ook wel over geschreven. Het leek mij super spannend, maar voor mij was BDSM iets wat ik alleen nog maar online beleefde.

In het echt, dat leek me véél te eng. Die mensen konden online misschien allemaal wel leuk en aardig lijken, maar wie weet waren ze in het echt stiekem allemaal een stelletje psychopaten. En zou ik tóch de enige normale BDSM’er blijken te zijn.

Meester Hans

De eerste jaren is het voor mij ook alleen bij online gebleven. Ik had ook een online dominant gevonden. Via een of andere chatsite. Meester Hans. En Meester Hans gaf mij dan allerlei opdrachtjes. Die ik soms dan uitvoerde, in mijn slaapkamer in mijn ouderlijk huis. Soms, want vaak deed ik het ook niet.

Ik vond het super spannend om die opdrachten te krijgen van Meester Hans, maar ik voelde niet altijd de noodzaak om ze ook daadwerkelijk uit te voeren. Dit contact was voor mij op deze manier eigenlijk wel spannend genoeg.

Dus ik had het contact met Meester Hans, en ik had de mailinglist. Door de hoeveelheid mails voelde het ondertussen alsof ik de mensen van de mailinglist een beetje kende. Een beetje dat gevoel wat je nu hebt als je iemand al heel lang volgt op Instagram, die je in het echt niet kent. Op dat moment maakte ik niet echt  deel uit van de online BDSM-scene, want ik stuurde zelf nooit een mail.

Ik ‘kende’ die mensen allemaal wel, maar zij hadden geen idee wie ik was. Maar toch voelde het alsof ik er wel een beetje bij hoorde, op een bepaalde manier.

En nu

Inmiddels zijn we jaren verder en ondertussen zit ik wel echt in de BDSM-scene, online en in ‘t echt. Momenteel vanwege corona vooral de online BDSM-scene, omdat er nu natuurlijk geen feestjes zijn. Maar ook als er wel feestjes zijn, vind ik de online BDSM-scene heel tof. Ik gebruik vooral FetLife en Discord (chat) om contact te houden met mijn mede-kinksters.

Ik moet eerlijk zeggen, ik mis de real life BDSM-scene enorm. Maar de online BDSM-scene is ook wel echt fijn. Op FetLife kan ik lekker in de gaten houden wat iedereen doet, interessante discussies lezen en vieze plaatjes perven.

En op Discord kan ik lekker kletsen met iedereen op de verschillende kinky-servers die er zijn. Over kink, maar ook over allerlei andere onderwerpen. Gewoon lekker sociaal. Online munches zijn niet zo mijn ding, maar met een wat kleiner groepje voicechatten vind ik dan weer wel heel leuk. Of gewoon ouderwets tekst-chatten. Opties genoeg in elk geval voor mij om me te vermaken in de online BDSM-scene.

5 1 stem
Artikel waardering
1
0
We vinden het leuk om wat van je horen. Laat een reactie achter!x

Pin It on Pinterest

Share This