Vijf dingen die wij hadden willen weten voor we met BDSM begonnen

1. Hoewel pijn in je fantasie geen pijn doet, is de kans groot dat het in het echt wél pijn doet.

Wij hadden al zo vaak gefantaseerd over BDSM. Hoe het zou zijn als we eenmaal onze perfecte D gevonden hadden. Hoe hij dan zou slaan en hij wij dat dapper allemaal konden hebben. Niet alleen konden we het hebben, we zouden het heerlijk vinden. In fantasie deed het geen pijn.

In het echt daarentegen, deed het fucking veel pijn. Zo hadden we het niet bedacht! Deze pijn was niet te handelen, hier konden we niet mee dealen, laat staan van genieten!

Het kan ook nog eens per keer verschillen hoeveel pijn je kan hebben. Maar misschien ben jij wel iemand die in het echt gewoon helemaal niet van pijn houdt, dat mag ook.

Het opbouwen van pijn is iets wat voor veel subs erg fijn is. Dus rustig aan beginnen, bijvoorbeeld met een zachte suède flogger, en dan langzaamaan wat harder. Wanneer de huid eerst opgewarmd is, is de kans groot dat je daarna wat meer kan hebben. Maar, dat brengt ons gelijk bij het volgende punt:

2. BDSM is geen wedstrijdje.

Het gaat er niet om dat je zoveel mogelijk pijn kan hebben, dat je zoveel mogelijk vernedering kan hebben en dat je de meest dienstbare sub ooit bent en nooit nee zegt tegen je dominant. Als dominant hoef je niet gelijk de allerstrengste te zijn of degene die elke sub gelijk blauwe plekken geeft.

Het is geen wedstrijd. De BDSM die je in porno ziet is niet representatief voor het echte leven. Het is vaak nep, maar verder zijn het ook acteurs. Dit is hun werk, zij oefenen voor dingen, dagelijks, om zo iets neer te kunnen zetten waar wij graag naar kijken, wat er spectaculair uitziet.

Maar ook de BDSM-spellen waarvan je misschien foto’s of filmpjes ziet op FetLife, subs met blauwe billen, een lichaam vol rode striemen. Dat is echt, maar dat is wat die persoon fijn vindt. Wat die persoon kan hebben. Dat zegt niks over wat jij moet kunnen hebben. En het zegt ook niks over wat alle dominanten leuk of spannend vinden om te doen.

Hetzelfde geldt eigenlijk voor alle BDSM-activiteiten. Het is geen wedstrijdje wie de beste sub (of de beste dominant) is. Doe wat jij fijn vindt, spreek met je BDSM-partner af wat voor jullie goed voelt, wat jullie leuk vinden, wat jullie willen proberen. Ieder heeft zijn eigen spel, zijn eigen stijl, en dat is echt allemaal oké. Ook als je daar geen blauwe billen aan overhoudt.

3. Je hoeft niet alles gelijk in je eerste week (of maand, of jaar) mee te maken.

Je hebt tijd genoeg om alles te proberen. Begin rustig aan. Maar misschien verlang jij juist wel heel erg naar blauwe billen. Of hangen in een suspension. Een ontvoeringsspel misschien? Of als dominant wil je iemand slaan met die ene hele lange bullwhip. Wanneer je net begint aan BDSM, kan je last hebben van iets wat ook wel subbiekoorts genoemd word. (Ook dominanten kunnen hier last van hebben, maar daar is dan weer geen aparte term voor.) Je wilt álles meemaken, en wel nú. Je hebt misschien wel jaren gewacht met je BDSM-fantasieën werkelijkheid maken. Dus nu je er eindelijk mee begonnen bent, wil je het ook allemaal.

Maar, onthoud dat je alle tijd hebt. Je hoeft niet gelijk te hangen in een suspension. Je polsen vastgebonden hebben aan het bed is ook al super spannend. Je billen hoeven niet gelijk blauw, een rustig opbouwende spanking met de hand is ook echt heel tof. Begin gewoon bij het begin. Je kan dingen maar één keer voor de eerste keer doen. Geniet daarvan!

4. Er gaan dingen mis. Afhankelijk van je je daarover voelt, mag je daar om lachen of er over praten en huilen.

Wij hadden het van tevoren nooit bedacht. We zouden gewoon onze perfecte D ontmoeten. Zo’n D die je altijd aanvoelt, die precies weet wat je nodig hebt, die altijd het beste beslist en je met zijn zwepen precies raakt waar hij je wil raken. En toen was daar het echte leven.

Heel gek, maar D’s kunnen geen gedachten lezen (vinden we nog steeds een onhandig mankement, trouwens). Niet elke klap komt precies daar terecht waar hij bedoeld was. Spellen lopen soms niet.

Wanneer iemand mis slaat, is dat soms best grappig. Dan wordt er even ‘sorry!’ geroepen, want op die manier wilde je D je geen pijn doen. Maar soms komt een klap ongelukkiger terecht. En dan moet daar echt even aandacht aangegeven worden.

Maar behalve misslagen, kunnen er allerlei dingen mis gaan. Op lichamelijk of emotioneel gebied. Misschien ging een spel toch te ver, voel je je er achteraf rot over. Misschien heb je iemand zo hard geslagen dat je er zelf van schrok. Er kunnen allerlei dingen gebeuren waar je last van kan hebben. Daar mag je gewoon over praten. Met je partner, maar ook met anderen.

Bij iedere Kinkster is er wel eens wat mis gegaan. Dat kan gebeuren. Het gaat er om hoe je daar mee omgaat.

5. De meeste BDSM’ers zijn écht hele toffe mensen.

Toen we nog nooit een andere Kinkster ontmoet hadden, dachten we toch dat het een beetje freaks zouden zijn. Wijzelf waren vast de enige positieve uitzondering. Maar gelukkig bleek dat niet waar te zijn. Inmiddels hebben wij heel veel medeKinksters ontmoet en veel vrienden gemaakt.

Kinksters zijn net normale mensen. Met sommige heb je gelijk een hele toffe klik en anderen irriteren je elke keer weer. Maar over het algemeen zijn Kinksters gewoon heel leuk, heel gezellig en ontmoeten ze graag nieuwe Kinksters.

Dus ga gerust eens naar een munch (zodra die er weer zijn). Dat is een bijeenkomst in een normaal café, waar kinksters elkaar (in normale kleding) ontmoeten om met elkaar te kletsen. Spelen of andere BDSM-uitingen zijn op een munch niet toegestaan, praten over BDSM wel. De perfecte en laagdrempelige plek om andere Kinksters te ontmoeten.

Wil je weten wat andere Kinksters wilden weten voor zij aan BDSM begonnen? Wandering Spirits heeft een heel gezellig BDSM-forum met een topic waar een heleboel Kinksters deze vraag beantwoorden.

 

Wat had jij willen weten voor jij aan BDSM begon?

4 1 stem
Artikel waardering
0
We vinden het leuk om wat van je horen. Laat een reactie achter!x

Pin It on Pinterest

Share This